2011, midden juli: Het smelten van de sneeuw in de Alpen is grotendeels voorbij, Europese wildwaterkajakkers beklimmen de gletsjervalleien in Tirol en de Franse Alpen om op rivieren van klasse V te jagen. 2700 kilometer naar het oosten dommelen zes voorstanders van zwervers in een oververhitte slaapzaal in het centrum van Tbilisi. De vlucht van gisteravond duurde langer dan verwacht. De sterke wind in Istanbul vertraagde beide vluchten urenlang, de chaos op de luchthaven kostte ons ook vier tassen met een paar T-shirts en paddle-uitrusting. Dat mag ons er niet van weerhouden de rivieren te ontdekken in een van de mooiste landen ter wereld: Georgië, het onbekende kajakparadijs in het hart van de Kaukasus. Vijf uur later staan ​​we bij de aankomstplaats van Pshavis Aragvi, 60 kilometer ten noorden van de hoofdstad. 

De reis gaat verder op de hooglanden van centraal Georgië. De Verfechters verkennen de woestijnrivieren Paravani en Mtkvari en bezoeken het culturele erfgoed van Vardzia.

Eén van de grootste troeven van de reisbestemming Georgië is de verscheidenheid in landschap, cultuur en klimaat. Georgië is zo klein dat je het gemakkelijk binnen een dag kunt doorkruisen en toch ervaar je alle vormen van natuur. Enorme gletsjers domineren de noordelijke gebieden in Svaneti en Tusheti, formidabele wijnen worden geproduceerd in het heuvelachtige Kakheti, meer naar het oosten grenzen de hete, droge woestijnen met Azerbeidshan. Aan de kust van de Zwarte Zee daarentegen zorgt het hete en zeer vochtige klimaat ervoor dat u zich in de tropen waant. Experts zeggen dat de zuidwestelijke republiek Adzjarië de beste valleien herbergt voor steile beekjes. Omdat het regenseizoen in de winter en het vroege voorjaar zijn hoogtepunt bereikt, is dit het moment om epische waterstanden te vinden in de weelderige groene jungle van Adzjarië. We maken de reis over de spectaculaire 2024 meter hoge Goderzipas toch, in de wetenschap dat we voor enkele dagen naar het Turkse Kackar-gebergte kunnen springen als het water laag blijkt te zijn.