W środku pandemii wypływamy na nowe brzegi. Toros Outdoors świętował swoją premierę w Pirenejach w czerwcu 2021 roku. Amigo, que tal? Muy muy bueno i coś w tym stylu! Szybko stało się jasne: Hiszpania będzie miała stałe miejsce w planie podróży Toros. Czyste słońce topi śnieg późną wiosną, nawet na dużych wysokościach, i zapewnia nam wspaniałe dni wiosłowania na Esera, Noguera Pallaresa i oczywiście na królu Pirenejów, Rio Ara.

W listopadzie 2019 – wirus wiosłowania w dalszym ciągu uznawany był za największe zagrożenie zaniedbywania kontaktów społecznych – Salome i ja wyruszyliśmy sprinterskim kamperem do Hiszpanii. Oprócz wygrzewania się na słońcu (dowód: w ciągłym deszczu to nie działa), odpowiedniej kuchni (prawie niemożliwej do schrzanienia, niemal samonapędzającej się), zobaczenia czegoś nowego (100 punktów, Pireneje to nie Bałkany) , na planie było wiosłowanie i sprawdzanie rzek (Rio, Rio, Rio, tak! ). Nasza trasa obejmowała Katalonię, wzdłuż południowej strony Pirenejów, przez Kraj Basków, aż po Kantabrię. Szukaliśmy miejsca na zakończenie zimy na przełomie lutego i marca. Znaleźliśmy prawdopodobnie najlepszy obszar wczesnego lata w południowej Europie: Nawarrę i Aragonię!

Między śniegiem a słońcem

Nie zawsze było ono łagodne w stylu śródziemnomorskim. Raczej mieliśmy zamieć śnieżną na Rio Esca – czyli w Nawarrze, dość daleko na zachód. Ale dni wysokiego ciśnienia na Arze były prawdziwym snem. Błękitna woda o każdym stopniu trudności, dziewiczy krajobraz otoczony gigantycznymi pasmami górskimi. Nawet Balkan Scheuer zdał sobie sprawę: Musimy tam jeszcze raz pojechać!

Taratara! Jesteśmy gotowi. Szczyty Pirenejów leżą głęboko w śniegu, od maja robi się ciepło, wtedy Rios są masywne, przybywamy, gdy tylko pierwsza fala się przebije. Aha i: Pireneje kontra pandemie. Nikt jeszcze nie wie, kto wygra. Jest tylko jedno rozwiązanie: bądź elastyczny. Jeśli to możliwe, będziemy tam i czekamy na spotkanie z Tobą i naszymi hiszpańskimi przyjaciółmi.